เสียงวิ้งๆ หวึ่งๆ น่าประหลาดอย่างหนึ่งดังขึ้น

บทที่ 1

ครึกๆ .. 

ครึกๆ ... ครึก ... ตึง!!

โครม!!! .... เอี๊ยด!!! ...

ความวุ่นวาย .. สั่นสะเทือน กับเสียงเลื่อนลั่นภายนอกบนทางหลวงชนบทอันโดดเดี่ยวดูช่างน่าโกลาหล ในขณะที่ภายในส่วนที่นั่งด้านหลังคนขับของลีมูซีนคันโก้หรู ของรถยนต์ยี่ห้อราคาแพงระยับ กลับดูสงบ และเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศภายใน ซึ่งชายหนุ่มใหญ่วัยสามสิบแปดเจ้าของร่างสูง ตรงสง่า หน้าตาคมคายรับกับผิวสีทองเข้มที่เป็นผู้จับจองส่วนนี้ทั้งหมด

คิ้วเข้มคมหนากระดกเลิกขึ้นนิดๆ จนแทบจะไม่ได้สังเกตอยู่เหนือกรอบสายตาสีม่วงเข้มเกือบดำ ตามสายเลือดของบรรพบุรุษที่ละสายตาขึ้นมาจากจอคอมพิวเตอร์ขนาดพกพา ที่เขากำลังเปิดอ่านข่าวในแวดวงธุรกิจอยู่อย่างติดเป็นนิสัย

ดวงตาคมกริบ .. มองตรงไปยังส่วนที่นั่งด้านหน้าที่มีเลขาฯ กับบอดี้การ์ดเป็นผู้ขับรวมถึงเป็นสหายสนิทนั่งอยู่สองคน

"มีโขลงแมมมอธที่ไหนมาวิ่งเล่นกันแถวนี้หรือไงนี่?"

คำถามเกิดขึ้นมาจาก .. ฟรองซัวส์ ผู้ที่นั่งอยู่ยังฝั่งตรงข้ามชายหนุ่มหน้าดุ เพราะเขาเพิ่งจะปิดจุกไวน์ยี่ห้อแพงที่ยื่นส่งให้เจ้านายผู้ที่รับเอาไปวางไว้แล้ว และแก้วคริสตัลนั้นมันก็ฝังแม่เหล็กอยู่ข้างใต้ จึงไม่มีปัญหาเมื่อเกิดเหตุสุดวิสัยขึ้น จากอุบัติเหตุภายนอกที่กระทันหันเช่นนี้สักเท่าไร

"แม่เหล็กยี่ห้อนี้น่าซื้อหุ้นเพิ่มนะ นายว่าไหม?"

เจ้าของนัยตาสีฟ้า ผิวขาวออกซีดยักคิ้วให้ผู้เป็นทั้งเจ้านายและสหายอีกผู้หนึ่งเป็นเชิงสัพยอกเจ้าของรถคันหรู

"นายก็น่าจะรู้ดีว่าฉันมีหุ้นอยู่ในบริษัทนี้จนติดเพดานที่จะถือไว้ได้แล้วนะฟรองซัวส์"

มือหนาผิวสีเข้ม เรียงนิ้วจับก้านแก้วไวน์ที่ผลิตภายใต้ยี่ห้อสวารอฟสกี้ได้งดงามสง่าตามธรรมชาติ ขยับวนแก้วเบาๆ ก่อนสูดดมกลิ่นหอมละมุนละไมของมันเล่นแล้วจิบ

"ออกไปทำตัวให้เป็นประโยชน์กับอลันข้างนอกให้หน่อยสิ ดูซิว่ามันเกิดอะไรขึ้น"

"ชิ!! เย็นชา .. ไร้ซึ่งอารมณ์ขันชะมัดเลยนายนี่!!"

ฟรองซัวส์ ผู้แลดูว่าจะเจ้าสำอางที่สุดในหมู่เหล่าส่งค้อนให้เพื่อน แต่ทว่า ยังไม่ทันที่จะเอื้อมมือแตะขอบประตู ไฟจากอินเตอร์คอมสำหรับติดต่อคนขับจากด้านหน้าก็แสดงเตือน

"มีก้อนหินบนภูเขาข้างทางไหลถล่มลงมาขวางถนน ปิดทางเราครับ ดาม่อน" 

อลันนั่นเองล่ะ ที่เป็นผู้แจ้งข่าวผ่านทางมือถือที่ต่อผ่านอินเตอร์คอมเข้ามาอีกที

ไม่แปลก เพราะพวกเขาทั้งหมดกำลังจะเดินทางไปยังชนบทที่เป็นที่ตั้งของปราสาทหลังเก่าแก่โบราณ ของนักธุรกิจหนุ่มใหญ่ที่ชื่อ 

ดาม่อน เชโรม สเตฟาน๊อฟ 

ผู้สืบทอดเชื้อสายมาจากราชวงศ์สายหนึ่งของฝรั่งเศส ตั้งแต่โบราณนานมาแล้ว ความมั่งคั่งของตระกูลร่วมกับชื่อเสียงที่น่านับถือก็ยังคงอยู่มาจนถึงรุ่นของเขา ผู้ที่มีอำนาจถือครอง และเป็นเจ้าของสายการบินเชิงพานิชระดับต้นๆ ของประเทศ

แต่ที่แปลกก็คือ .. เส้นทางนี้มันไม่เคยมีประวัติว่าจะมีภัยธรรมชาติใดๆ จะเกิดขึ้นง่ายๆ โดยเฉพาะฤดูที่ช่างแสนจะสงบเงียบเช่นนี้

"ฉันบอกแล้วไง! ว่าเราควรเดินทางด้วยเครื่องบินเล็กส่วนตัวของนายมากกว่าไงล่ะดาม่อน"

ฟรองซัวส์โอดโอย 

เจ้าของชื่อไม่ได้ตอบอะไร เพียงแต่ขยับตัวจากที่นั่งไขว่ห้างอ่านข่าวสบายๆ ทำท่าว่าจะลุกออกไปดูสถานการณ์ภายนอกด้วยตาตัวเองน่าจะดีกว่าที่จะรอฟังข่าวจากนายสหายขี้บ่น

"นั่นนายจะไปไหน!!"

หนุ่มเจ้าสำอางขมวดคิ้วมุ่นเหมือนจะถูกขัดใจ แกมสงสัย

"ประเดี๋ยว the Manhattan Richelieu ที่ฉันเพิ่งซื้อเป็นของขวัญให้นายก็จะได้ถลอกป่นปี้กันพอดีหรอก!!" มัวแต่บ่นห่วงรองเท้าคู่ใหม่ที่เพิ่งซื้อให้เขา จนถลันหน้าตื่น ยื่นตัวไปตะครุบดึงชายแขนเสื้อเชิ้ตผ้าไหมสีเข้มมันระยับของสหายได้ไม่เคยจะทัน

นายจอมบ่นจึงต้องจำใจพุ่งพรวดตามออกไปบ้าง เพราะแม้จะพูดมาก ขี้โวยวาย แต่เขาก็ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ที่ห่วงเพื่อนและเจ้านายคนนี้อย่างถึงที่สุดคนหนึ่งนั้นเชียว

"นายควรจะระวังตัวเรื่องโจร เรื่องขโมยเอาไว้บ้างนะดาม่อน!!" ขี้บ่นก็ได้ถ้วย...ขี้มโนก็ได้โล่

"สมัยนี้ มันคงไม่มีโจรที่ไหนจะใช้วิธีกลิ้งหินก้อนมหึมาลงมาปิดทางปล้นเราหรอกน่าฟรองซัวส์"

เจ้าของชื่อนั่นเองล่ะที่หันมาตอบอย่างระอา

"อย่างนี้เราคงไปต่อกันไม่ได้แล้วล่ะสิ .. อลัน?"

"ผมโทรฯให้คนส่งเฮลิคอปเตอร์ออกมาแล้ว"

เลขาฯที่ควบตำแหน่งบอดี้การ์ดไปด้วยรายงาน

"มันมาได้อย่างไร?" เลิกคิ้วสูง สงสัย

"ไม่ทราบเหมือนกันครับ เมื่อครู่ ผมลองโทรฯเช็คกับเจ้าหน้าที่ทางหลวงแล้ว เขาก็ว่า .. ฤดูนี้ไม่น่าจะเกิดเหตุภัยธรรมชาติอะไรขึ้นมาได้ เตือนให้เราระวังตัว เขากำลังส่งเจ้าหน้าที่กับช่างบางส่วนมาสำรวจความเสียหาย"

มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น .. ฟรองซัวส์หันไปมอง..ไมค์ บอดี้การ์ดที่เป็นผู้ขับรถอีกคนกำลังเปิดประตูรถตามออกมาสมทบ

วี้ด.....

เสียงวิ้งๆ หวึ่งๆ น่าประหลาดอย่างหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านบนเหนือศีรษะของดาม่อน แต่ยังไม่ทันที่จะมีใครสักคนได้เงยหน้าขึ้นไปมอง

ตุบ!!!

ปล. นิยายเรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากนิยายโรแมนซ์ ของนักเขียนอังกฤษท่านหนึ่งซึ่งนักเขียนจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร ใครเป็นคนแต่ง เพราะเช่ามาอ่านเมื่อนานมากแล้วละค่ะ .. เป็นเรื่องเกี่ยวกับแม่มดโก๊ะๆ แบบนี้นี่ละ :) 

**********

นิยายแต่งจบแล้วค่ะ โหลดได้เลย